
(Σάλτζμπουργκ, 1756-Βιέννη, 1791). Αυστριακός συνθέτης, διευθυντής ορχήστρας και ερμηνευτής πληκτροφόρου οργάνου, βιολιού και βιόλας. Γιος του Λεοπόλδου Μότσαρτ, έδειξε πολύ νωρίς το εξαιρετικό του ταλέντο, παίζοντας τσέμπαλο στα 3 του χρόνια και συνθέτοντας στα 5. Η μεγαλύτερη αδελφή του, Μαρία Αννα, (1751-1829), ήταν, επίσης, λαμπρή τσεμπαλίστα και το 1762 ο Λεοπόλδος αποφάσισε να παρουσιάσει τα παιδιά του σε διάφορες ευρωπαϊκές Αυλές. Το 1764 πήγαν στο Λονδίνο, όπου ο Βόλφγκανγκ πήρε μαθήματα σύνθεσης από τον Γιόχαν Κρίστιαν Μπαχ και τραγουδιού από τον καστράτο Μαντσουόλι. Εκεί έγραψε τις 3 πρώτες συμφωνίες του. Το 1766, η οικογένεια Μότσαρτ αφού επισκέφτηκε την Ολλανδία και την Ελβετία, επέστρεψε στο Σάλτζμπουργκ. Ο αρχιεπίσκοπος του Σάλτζμπουργκ, του παρήγγειλε το πρώτο μέρος ενός ορατόριου,Το καθήκον της πρώτης εντολής (Die Schuldigkeit des ersten Gebotes), που εκτελέστηκε με επιτυχία το 1767. Το 1767 και 1768, ο Μότσαρτ επισκέφθηκε πάλι τη Βιέννη, για την οποία έγραψε τις κωμικές όπερες: Ο Μπαστιέν και η Μπαστιέννε (Bastien und Bastienne, 1768) και Η ψευτοαφελής (La finta semplice, 1769). Συμπλήρωσε τις γνώσεις του ακούγοντας συναυλίες των μεγαλύτερων συνθετών της εποχής του. Το 1777, ο Μότσαρτ εγκαταλείποντας τη θέση του «Konzertmeister» στην Αυλή του αρχιεπισκόπου, ξεκίνησε μια περιοδεία με τη μητέρα του (ο Λεοπόλδος δεν αισθανόταν καλά για να πάει) και το 1778 έφτασε στο Παρίσι, χωρίς όμως να βρει το ευνοϊκό περιβάλλον που τον είχε υποδεχθεί στην παιδική του ηλικία. Τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς, πέθανε η μητέρα του και ανήμπορος να βρει κάποια θέση εκεί, επέστρεψε στο Σάλτζμπουργκ, ως οργανίστας σε καθεδρικούς ναούς και Αυλές , αντιμετωπίζοντας τη συνεχώς αυξανόμενη αντιπάθεια του αρχιεπισκόπου. Εκεί παρουσίασε την όπερα, θαμώς, βασιλιάς της Αιγύπτου , αλλά τη μεγαλύτερη επιτυχία σημείωσε με την όπερα, Ιδομενέας, βασιλιάς της Κρήτης , που ανεβάστηκε στο Μόναχο το 1781. Το 1782, λίγες μέρες μετά το ανέβασμα της όπερας, Η απαγωγή από το σεράι, εγκατεστημένος στη Βιέννη, παντρεύτηκε την Konstanza Weber, ανεψιά του Καρλ Μαρία φον Βέμπερ
Η συνάντησή του με τον Λ. Ντα Πόντε τον ξανάφερε στο θέατρο με τα αριστουργήματα: Οι γάμοι του Φίγκαρο 1786 και Ο τιμωρημένος ακόλαστος ή Ο Ντον Τζιοβάννι , 1787. Το τελευταίο παρουσιάστηκε στην Πράγα, λίγους μήνες μετά την πρώτη εκτέλεση της Συμφωνίας του σε Ρε (Κ 504, αρ. 38), που από τότε είναι γνωστή ως Συμφωνία της Πράγας. Την ίδια χρονιά, πέθανε ο Λεοπόλδος Μότσαρτ.
Στή συντομότατη διάρκεια της ζωής του, ο Μότσαρτ συνέθεσε πάνω από 600 έργα, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται 24 όπερες, 41 συμφωνίες, 19 λειτουργίες, 7 κοντσέρτα για βιολί, 22 κοντσέρτα για πιάνο, 19 σονάτες για πιάνο, 38 σονάτες για βιολί και πιάνο και πλήθος άλλων έργων κάθε είδους.
(Τολίκα, Μαρία. Παγκόσμιο λεξικό της μουσικής. Αθήνα: Ευρωπαϊκό Κέντρο τέχνης, 1995)
πηγή: http://www.haef.gr/libraries/biographies/mozartf.php
Επιμέλεια: Μάγδα Ν. - Μάξιμος Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου